On considère souvent Lévinas comme philosophe de l’Autre. Mais on sait également que son premier concept emblématique est l’il y a. Comment peut-on expliquer l’absence de l’Autre dans la première pensée de Levinas? Notre étude propose de mettre en relation celle-ci et sa critique de la philosophie moderne y inclut la phénoménologie.Face à la faille virtuelle de la phénoménologie, le jeune Lévinas était déjà conscient de la limite de la philosophie moderne supposant toujours un sujet pensant inébranlable. Les thématiques que (...) le jeune Levinas a choisi d’analyser comme nausée, honte, etc étaient en effet les vécus ignorés par la tradition philosophique de la conscience lucide. En réduisant le sujet pensant à l’état d’il y a, Lévinas tente de montrer la nécessité de l’Autre. La réduction du sujet pensant par le concept d’il y a est la première étape pour arriver à cette nécessité.Se suele considerar a Lévinas como el filósofo del “Otro”. Pero es sabido igualmente que su primer concepto emblemático es el “hay”. ¿Cómo se puede explicar la ausencia del “Otro” en la primera etapa del pensamiento de Levinas? Nuestro estudio pro-pone ponerlo en relación con su crítica de la filosofía moderna incluyendo la fenomenología.Frente al virtual fallo de la fenomenología, el joven Levinas era ya consciente del límite de la filosofía moderna, que suponía siempre un sujeto pensante inquebrantable. Las temáticas que el joven Levinas decide analizar, como la náusea, la vergüenza, etc., constituían en efec-to vivencias ignoradas por la tradición filosófica de la conciencia lúcida. Al reducir el sujeto pensante al estado de “hay”, Lévinas intenta mostrar la necesidad del “Otro”. La reducción del sujeto pensante por el concepto de “hay” es la primera etapa para llegar a esta necesidad. (shrink)

El propósito de este artículo es mostrar que el escrito medieval no posee el mismo estatuto ni los mismos valores que hoy en día y, a partir de ahí, reaccionar ante la oposición entre lo oral y lo escrito que se utiliza a propósito de la literatura árabe en sus comienzos. La tesis propuesta defiende que, hasta la segunda mitad, si no hasta el final del siglo III de la Hégira, los textos de adab, aunque compuestos y producidos por escrito, (...) lo habían sido en la idea de que su circulación, su comunicación y recepción se haría, en la mayor parte de los casos, oralmente. Es este fenómeno el que define el estatus del adab de sus «autores», y de la naturaleza de las obras que lo constituyen. (shrink)

Il s¿agit de poursuivre le travail de relecture du Kiláó al-Buhalá' consmencé dans larticle paru dans le Bulleíin dÉludes Orientales de Damas (LI 1999:"Avarice ou sophistique? Une lecture du Livre des ovares d'al-Gdisig"), travail qui pose que le propos du célébre polygraphe nesí pas tant la critique de lavarice, nu de la gueuserie (lmdya) dans le cas de Halib b. Yazid, que celle du détnumement des discours de leura fnnctions supposées nobles. Dans le récit "autobiographique" el le testament spirituel de (...) Ijálawayh al~MukaddI, ce qui se trouve mimé, parodié pnur étre dénigré, cesí, semble-t-il, la pratique des sermonnaires populaire> (Qu~sás), el, plus généralemení, celle des 'ulamá' qui prétendent éduquer les fonles. Larticle s'attache á analyser les procédés stylistiques et rhétoriques utilisés par al-Óálii~ pour vilipender ces usages dévoyés du discours. (shrink)

El artículo abordados expresiones religiosas, el movimiento neo-hinduistaSai Baba y la escuela budista “Zendo Betania”, y da cuenta de su origen y globalización para concentrarse en suimplantación en la Argentina. Asume que al inscribirse en nuestro país,dichos movimientos lo hacen, si bien de modo diferencial, conforme adeterminadas matrices sociales hegemónicas presentes en el ámbito nacional. A continuación, a partir del examen de lastécnicas corporales practicadas por estos grupos (la meditación), el trabajo avanza en la idea de que dichas prácticas (...) redefinen el esquema corporal de los participantes, promoviendo modalidades alternativas de subjetivación que confrontan aspectosdominantes de la cultura actual; específicamente, la concepción de la persona y sus vínculos con el entorno. En este sentido, el presente artículo se inscribe en una línea de trabajos que problematizanla corporalidad en las sociedades globalizadas contemporáneas, análisis que reconocenquesi bien las prácticas recitan normas hegemónicas,enfatizan a la vez que en esa misma repetición se dan puntos de fuga que operan transformaciones. (shrink)

El análisis del islam en Sudán muestra la gran variedad de aproximaciones al objeto de estudio, la diversidad de sus lecturas y el reiterado recurso a los principios religiosos para justificar o legitimar las cuestiones políticas y de Estado. El islam sudanés, en sus diferentes manifestaciones, ha traspasado las fronteras nacionales y ha contribuido al islam africano, árabe y mundial. Eso desde el siglo XIX cuando surgió un primer proto-estado islámico de la mano de esa figura mesiánica que fue Muhammad (...) Ahmad Ibn Abdallah, el Mahdi, hasta el pensador y hombre de Estado Hasan al-Turabi en pleno siglo XX. Analizaremos tres dimensiones: el islam reformista de Mahmud Muhammad Taha, el islamismo sudanés conducido por al-Turabi y el papel del sufismo en la religiosidad popular y en la política sudanesa, y su reciente confrontación con las tendencias salafíes activas en el país en lo que parece ser una nueva lucha por el espacio socioreligioso del siglo XXI. (shrink)

Çocuk evliliği, tarih boyunca farklı toplumlarda bilinen ve uygulanan sosyal bir olgu olsa da son zamanlarda, modern duyarlılıkları giderek daha fazla rahatsız eden bir hal almıştır. Son iki asır öncesine kadar, Avrupa hukuki düşüncesinde çocuklar yargı önünde farklı bir muamele görmelerine imkan veren istisnai bir statüye sahip değildi. Diğer taraftan, İslam hukukunun çocuklara, özel bir hukuki statü kazandırma konusunda bazı öncü adımlar attığını söyleyebiliriz. Nitekim, en eski İslam hukuku kitaplarının bile, insanın fiziksel ve zihinsel gelişim aşamalarına ve her bir aşamada (...) ortaya çıkan hukuki hükümlere dair son derece teknik ayrıntılarla dolu olduğunu görebiliriz. Ancak çocuk hakları konusundaki bu erken farkındalığa rağmen, çocuk evliliği olgusu hem İslam toplumlarında hem de İslam hukukunda kendini gösterebilmiştir. Çünkü, İslam çocuk hukuku, ilk ortaya çıktığı dönemin kültürel şartlarından ciddi şekilde etkilenmiştir. Üstelik bu kültürel şartlar, İslam dünyası boyunca İslam çocuk hukukunun temel zemini olma işlevini sürdüre gelmiştir. Bu çalışma, alimlerin çocuk evliliğini delillendirmek üzere yapageldikleri bazı aşırı yorumları ortaya koymaya ve konuyla ilgili âyetleri metinsel bağlamıyla daha uyumlu bir şekilde okumaya çalışmaktadır.Özet: Her bağlam için geçerli olabilecek, standart bir çocuk tanımı yapmak göründüğünden daha güçtür. Bu nedenle çocuk araştırmaları sahasında çalışan akademisyenlerin, muhtelif sosyal disiplinler tarafından yapılacak herhangi bir çocuk tarifi konusunda memnuniyetsizlik içinde olması doğaldır. Diğer yandan, İslam hukukunda baştan beri ayrıntılı bir çocuk hukuku teorisi mevcuttur. İslam hukuk düşüncesinde, insanlar doğum ile yetişkinlik arasındaki gelişim döneminde üç aşamadan geçerler: Çocukluk (küçüklük), buluğ ve rüşt. Bütün fıkıh mezhepleri, insanın doğumu ile ergenliği arasındaki dönemde küçük çocuk sayılacağı kanaatindedirler. Bu çocukların mallarının en iyi şekilde idare edilebilmesi için yasal temsilcileri bulunmak zorundadır. Fakîhler çocuğun velisinin, özellikle de baba veya baba tarafından dedenin, velâyeti altındaki küçük çocuklar üzerinde mücbir bir yetkisi olduğu (velâyet-i mücbire) konusunda geniş bir fikir birliğine sahiptirler. Buna göre veliler, velâyetleri altında bulunan çocukları uygun gördükleri kişilerle evlendirme yetkisine de sahiptirler. Fakat zaman zaman beşik kertmesi olarak da anılan bu uygulama bir ön sözleşmeden ibarettir. Yani bu sözleşme doğrudan doğruya fiziksel boyutları da olan müşterek bir evlilik hayatını meşru kılmamaktadır. Çünkü cinsel hayatın ancak buluğdan sonra gerçekleşmesi ön görülmektedir. Modernite öncesi İslam tarihi boyunca, İbn Şubrume (ö. 144/761), Ebû Bekr el-Esamm (ö. 200/816) ve Osman el-Bettî (ö. 143/760) gibi bir kaç fakih dışında küçük çocukların evlenmesine kategorik olarak karşı çıkan kimselere pek rast gelinmemektedir.Hanefi mezhebinde, herhangi bir zihinsel özrü olmaksızın buluğa eren erkek ve kız çocuklar evlilik konusunda mücbir velâyetin kapsamı dışına çıkarlar. Bu, evlilik sözleşmelerini bizzat gerçekleştirebilecekleri anlamına gelmektedir. Fakat veli, uygunsuz bulduğu evliliğe karşı dava açarak bunu yargı yoluyla geçersiz kılma yoluna gidebilir. Diğer üç Sunnî mezhep ise erkek ve kız çocuklar arasında bir ayrım yapar: Buluğa eren erkek kendi evlilik akdini yapabilme hakkını elde ederken aynı durumdaki kız çocuklar velâyet altında kalmaya devam ederler. Şâfiʿî mezhebine göre, velâyeti gerekli kılan illet (bekaret) hâlâ geçerliliğini korumaktadır. Dolayısıyla veli, kızları evlendirme konusundaki icbâri yetkisini elinde tutmaya devam etmektedir. Bu durumda kızın rızasının alınması, akdin geçerliliği için şart olmaktan ziyade sadece nezaket gereğidir. Rüşte ulaşmak veya fizyolojik olgunlaşma sürecini tamamlamak ise İslam hukukunda evlilik için şart görülmemiştir.Modern zamanlara kadar geleneksel İslam hukukunun erken evlilik lehinde gösterdiği bu yaklaşımda herhangi bir değişiklik olmamıştır. 1917 yılında çıkan Hukuk-ı Aile Kararnamesi daha önce benzeri görülmemiş bir dizi düzenleme getirmiştir: İlk olarak, evlilik yaşı erkek için on sekiz kız için ise on yedi olarak belirlenmiştir. On sekiz yaşın altındaki erkeklerin hakimden evlenme izni alması; on yedi yaşından küçük kızların ise hem veli onayı hem de hakim iznine sahip olması zorunlu hale getirilmiştir. On iki yaşın altındaki erkekler ile dokuz yaşından küçük kızların ise asla evlendirilemeyeceği kararlaştırılmıştır.Mantıkî bağlam ve sentaktik yapı elverişli olmamasına rağmen fakihler çocuk evliliğini desteklemek üzere bazı Kur’ân âyetlerine (Nisâ 4/3-6, Nisâ 4/127, Talâk 65/4) referansta bulunmuşlardır. Makale içeriğinde detaylı şekilde açıklandığı üzere zorlama yorumlamalarda bulunmuşlardır. Bu makale, söz konusu âyetlere daha tutarlı bir yorum getirmeye çalışmaktadır. Aynı şekilde, Kur’an’ın çocuk evliliğini kolaylaştırıcı bir tavır içerisinde olmadığını, çocukların evlendirilebilmesi yönündeki yaklaşımların tarihsel ve kültürel şartlara bağlı olarak yapılan bazı zorlama yorumlara dayandığını ileri sürmektedir.Hz. ʿÂişe’nin Hz. Peygamber ile oldukça erken bir yaşta evlendiğine dair nakledilen rivâyet de konuyla ilgili olarak ileri sürülen başka bir argümandır. Bu rivâyetin sahih olduğuna inanılmaktadır. Buna rağmen ilginç bir şekilde bu rivâyet çok az fakih tarafından kullanılmıştır. Bunun sebebi, fakîhlerin Hz. Peygamberin mahremiyetinden bahsetmek istememeleri olabilir. Rivâyetin hücciyeti konusuna kuşkuya kapılmış olmaları da mümkündür. Söz konusu rivâyete daha yakından bakıldığında, ifadedeki menfi üslup hemen dikkat çekmektedir. Çünkü rivâyette Hz. ʿÂişe, Hz. Peygamberle evlendiği günü anlatırken sürekli olarak fizyolojik ve psikolojik açıdan olumsuz koşullardan bahsetmektedir. Nitekim Hz. ʿÂişe birden bire oynamakta olduğu salıncaktan alınmakta ve kendisinin de bilmediği bir yere doğru götürülmektedir. Rivâyet, sadece çocuk evliliğinin cevazını ortaya koymakla yetinmemekte, sanki aynı zamanda çocukların uygunsuz koşullardaki evlilik taleplerine bile itaatkar olmaları gerektiğini salık vermektedir. İçerik yanında teknik olarak bakıldığında bu rivâyet, haber-i vâhiddir. Çünkü rivâyet, sadece Hz. ʿÂişe tarafından bilinebilecek detayları içermektedir. Tarihî açıdan bir öneme sahip olmasına rağmen dinî hükümlere kanıt olma niteliğinden yoksundur. Çünkü bu rivâyette, râvi konuyla ilgili Hz. Peygamber’e ait resmi bir açıklamayı nakletmemekte; sadece kendi zaviyesinden maruz kaldığı bir durumdan bahsetmektedir. (shrink)

Antalya, which is today’s attraction center with its historical and natural beauties, was described as “a city like heaven” since ancient times. This city hosted many civilisations and states until the 13th century and became an important seaport after The Seljuks took over the region. The Seljuks applied civilization and urbanization policy also in Antalya, like other regions they ruled. The mosques, madrasahs (Islamıc theology institutions), schools, baths, caravansearis (hostels), hospices, and water cisterns in this period changed the structure of (...) the city and paved the way for improvements of public life. During the Ottomans some of these social institutions were kept active while the others no longer served to the public. However, with the construction of new social institutions, urbanization was resumed. The madrasas were generally built near or adjacent to the mosques, and had a significant role in developing the society and cultural structure. Although the madrasas in Antalya were mainly the institutions that maintain the education system, the research on these madrasas mostly focuses on their architectural features. The majority of these madrasas that are not comprehensively studied. Therefore, the functioning structures and the problems of Antalya Madrasas (Antalya, Korkuteli and Elmalı), which are reflected in the archive documents between the 17th and 20th centuries and also both individuals and institutions that had influence on these madrasas are going to be investigated in this study. Thus, this paper will shed more light on Antalya Madrasas.Summary: Antalya city, which was completely under the Seljuk sovereignty during the reign of Sultan Alaeddin Keykubat I (1219-1236), was named as Alâiyye dedicated to the Sultan's name and became an important port city of the Seljuk State after then. In the process of the fall of the Seljuk State and the beginning of the Emirates (Beylikler) period, the city became a land of Teke-Oğulları, a part of a Hamid-oğulları, and in 1390 the city became an Ottoman city after the struggle of Yıldırım Bayazid with Teke-oğuları. Antalya was home to the madrasahs, one of the formal education institutions during both the Seljuk and the Ottoman Empire. The madrasahs were built next to the mosque or in a detached area built by sometimes administrators or statesmen, sometimes by members of the dynasty or by the citizens who were wealthy. In Antalya, both single floor and second floor madrasahs were built. This study based on the documents from Prime Ministry Ottoman Archive, the travel books of İbn Bibi and Evliya Çelebi, the works on Antalya Madrasahs to be determine the madrasah in the districts of Antalya as Korkuteli and Elmalı. In addition to the Seljuk madrasahs such as Imaret Madrasah, Atabey Armagan Madrasah and Karatay Madrasah, there are also some madrasahs belonging to the Ottoman period, in Antalya. As a matter of fact, the madrasahs increased in number in the period of the Ottoman. Antalya madrasahs which are reflected in archival documents for any reason are as follows: “Süleyman Madrasah” located in Hatip Süleyman Street, “Madrasah built by Haci Mahmed” located in Elmali Street, “Hacı Abbaszâde Hacı Süleyman Madrasah” in Süleyman Street, “İsmail Efendi Madrasah” in Tahtapazarı Kızılsaray Street, Kasab Hacı Ahmed Madrasah, Hacı Cafer Ağa Madrasah, Murad Ağa Madrasah, Esir Hacı Ali Madrasah, Hacı Hasan Madrasah,“Madrasah built by Hasan Efendi” in Keçiyalar Street, in the Kadılar Street of Gediz County “Madrasah built by Yusuf Efendi”, “Madrasah built by Hızır Efendi” in Cami-i atik Street, Murat Pasha Madrasah, “Sefer Ağa Madrasah” located outside the city wall, “Büyülü Minaret Madrasah, Hatuniye Madrasah, Sheik Sinan Camii Madrasah located outside the city Wall, In addition to these madrasahs mentioned in some studies in Antalya, it is also stated that there are madrasahs such as Müsellim Madrasah, Kesik Minaret Madrasah, Karakas Madrasah, Varsakli Mehmet Efendi Madrasah, Meydan Madrasah, Surmeli Madrasah, Canmülk Madrasah, Ahi Kız Madrasah, Hacı Naim Efendi Madrasah, Susam Madrasah, Çömlekçi Madrasah, Değirmenönü Madrasah, Ak Mescid Madrasah, Âşık Doğan Madrasah and Çukur Madrasah.According to archive documents, in the sub-district of Antalya, which is used as a plateau or plateau area, some madrasahs were recorded as follows: Pınarbaşı Madrasah, Hızır Efendi Madrasah, Mustafa Efendi Madrasah, Emir Sinaneddin Madrasah, Hacı Menlü (Mevlüt) oğlu Ömer Medrese, Abu Bakr Agha Madrasah, Koca Hafız Medrese, Hacı Mollaoğlu El-Hac Ömer Madrasah, Sheikh İsmail Efendi Madrasah. However, Süleyman Fikri Erten, who works on Antalya, stated that the number of madrasahs is eight as: Haci Ahmet Madrasah of Kalkanlı, Sultan Hatun Madrasah, Koparanzade Hacı Hüseyin Madrasah, Karabayırlı Hacı Hüseyin Madrasah, Kaşlı Ali Efendi Madrasah, Hacı Hüseyin Madrasah, Şalaka Ahmet Madrasah and Oyunyeri Madrasah.The madrasahs built in Elmalı, another distict of Antalya, were as follows: Ketenci Ömer Paşa Madrasah, Esbak Mir-i Ahur Hacı Mehmet Bey Madrasah, Haydar Baba Madrasah, Arifî Ahmed Paşa Madrasah, Hüseyin Efendi Madrasah, Debbağ Baba Madrasah, Şeyh Ümmi Sinan Madrasah, Babazade Hacı Abdurrahman Madrasah, Hacı Şeyh Efendi Madrasah, Mustafa Efendi Madrasah, Hasan Efendi Madrasah, Salih Efendi Madrasah, Halil Efendi Madrasah, Çankırlı Madrasah, Osman Efendi Madrasah and “Mehmet Efendi Madrasah in Örtekiz village”. In addition, two madrasahs, except from these, were also found in the archive documents.A madrasah was built almost at every Street of Antalya and the madrasahs were usually named by the name of their builders. Madrasah students were provided with a certain amount of scholarship to continue their education according to the level of the education in the madrasahs and the level of the courses taught, salaries of the scholars, the status of the builder of the madrasah. The scholars who worked in the madrasahs worked with a document called berat-i sharif and in the case of the disappearance of this document a new berat-i sharif would be prepared by the Shaykh al-Islami. Scholars working without this document were also determined. In the scholar appointments foundation, board of trustees, müfti, and the city regents were very influential. There were also some appointments resulted from death, promotion besides leaving job with their own will. There were some problems with the appointments in Antalya and the foundation revenues to which the madrasah was attached were delivered to certain individuals until these problems were resolved.In madrasahs of Antalya, science was given a great importance and all kinds of monetary issues were tired to be eliminated with donations given to both scholars and students. However, it is observed that madrasahs were involved in some events in Antalya. As a matter of fact, among those who participated in the Şah Kulu Rebellion that took place in 1510-1511, there were also madrasah students and education training had therefore been disrupted for a long time. it is known that the state sent orders to the judges (qadi) in the region consecutively in order to prevent the rebellion. Also during this period some madrasahs were used as the activity center of armed students or people who disguised them.One of the issues that negates the education and training in the madrasahs in Antalya is that in 1890 the immigrants started to be hosted in Antalya and the guests visiting were accommodated in madrasahs as there were no other available places. This situation had been continued for a long time and even telegrams have been sent about the students living on the sidewalks.Another important issue that disrupts education was epidemic diseases. It was reported that too many people died in the district of Istanoz because of smallpox, there was no doctor and the health personnel should go to the region urgently. Despite all the problems experienced in madrasahs, they continued their activities in Antalya and while continuing their activities under the control of foundations in 1826, with the establishment of the Ministry of Foundations, they were connected to this institution. (shrink)

Türk ve İslam tarihinin kırılma noktalarından birisi 1040 yılında Selçuklular ile Gazneliler arasında cereyan eden Dandanakan Savaşı’dır. Savaşın ardından Selçuklular hızlı bir yükselişle özellikle Sünnî İslam coğrafyasında etkin ve belirleyici güç haline gelmiştir. Göçebe kültürden gelen ve bir oba hüviyetinde iken çok kısa bir sürede önlenemez bir şekilde hâkimiyet alanını Türkistan coğrafyasından Anadolu içlerine kadar genişleten Büyük Selçuklu Devleti, kurumsal olarak da olgunlaşmaya başlamıştır. Bu noktada hem merkezi yönetimde hem de vilayetlerde ortaya çıkan yetişmiş eleman ihtiyacını birçoğu daha önce Gazneli (...) devlet teşkilatında görev yapmış Fars asıllı devlet adamları karşılamıştır. Bu isimlerden birisi de ileride Nizâmülmülk adıyla şöhret bulacak ve namı isminin önüne geçecek olan Hasan b. Alî b. İshâk et-Tûsî’dir. Nizâmülmülk, devlet gücünün askeri alanda elde edilen zaferlere endekslendiği bir dönemde askerî, idarî, ilmî ve ekonomik alanda attığı adımlar ve aldığı tedbirlerle Büyük Selçuklu Devleti’nin kurumsallaşmasında son derece etkin bir isim olmuştur. Bu etkinlik neticesinde hem halk hem de devlet adamları nezdinde saygın bir yer edinmiştir. Bu çalışma çerçevesinde Nizâmülmülk’ün devlet bürokrasisi içerisindeki konumuna, hükümdar ve hanedan üyeleri ile olan ilişkilerine ve vezirlik sürecinde attığı adımların Selçuklu tarihine yansımalarına değinilecektir. Özet: Devlet kademesinde görev almaya Gazneliler Devleti’nin Horasan Valisi Ebü’l-Fazl Sûrî’nin yanında başlayan Nizâmülmülk, Horasan Bölgesi’nin Selçukluların kontrolüne geçmesiyle birlikte hizmetlerine Selçuklu Devleti’nde devam etmiştir. Çağrı Bey’in hizmetinde rüştünü ispat eden Nizâmülmülk, Çağrı Bey’in en güvendiği isimlerden biri haline gelmiştir. Öyle ki, Çağrı Bey ileride önce Horasan’ın sonrasında tüm Selçuklu yurdunun yönetimini üstlenecek olan oğlu Alparslan’ı Nizâmülmülk’e emanet etmiş, oğluna da Nizâmülmülk’ü bir baba olarak kabul etmesini, ona muhalefet etmemesini öğütlemiştir. Alparslan, babasının tavsiyeleri ve üvey kardeşi Süleyman ile giriştiği taht mücadelesinde gösterdiği yararlılık münasebetiyle devletin en önemli idari görevi olan vezirlik makamını Nizâmülmülk’e tevdi etmiştir. Bu dönemden itibaren vefatına kadar, yaklaşık 30 yıl kesintisiz bir süreyle Büyük Selçuklu Devleti’nin vezirliğini yapmış ve V./XI. yy.’ın ikinci yarısından itibaren Büyük Selçuklu siyasetinin en etkin figürü haline gelmiştir. Melikşah’ın tahta geçebilmesinin Nizâmülmülk ile ilişkilendirilmesi, onun döneminde elde edilen başarıların ve devlet sisteminin düzenlenmesi, şehirlerin imarı, ekonominin güçlenmesi gibi ülke içerisinde yaşanan olumlu gelişmelerin Nizâmülmülk’ün marifetiyle gerçekleştirildiğinin dillendirilmesi, Tanrı tarafından yeryüzünü yönetmek ve inşa etmek için seçildiği düşünülen bir sultan varken bir vezirin devlet için nimet olarak gösterilmesi sultanın vezirine bakışını etkilemiştir. Bu noktada üzerinde durulması gereken hususlardan birisi de Nizâmülmülk’ün kendisini nasıl gördüğü ve devlet içerisinde kendini nerede konumlandırdığıdır. Nizâmülmülk’ün Sultan Melikşah’a verdiği bir cevapta devletin geldiği noktayı ve sultanın mevcudiyetini kendi varlığıyla eşleştirmesi, tarihinin gördüğü en yetenekli vezirlerden biri olan Nizâmülmülk’ün özgüveninin son derece yüksek ve kendisini kudret sahibi olarak gördüğüne işaret etmektedir. Bu anlamlandırma halk nezdinde herhangi bir kutsiyeti bulunmayan vezirlik makamındaki bir kişinin, toplum nezdinde Allah tarafından seçildiğine inanılan kutlu kişiye meydan okutan gücü kendisinde hissetmesinin kaynağını sorgulatmaktadır. Aranan cevap Nizâmülmülk’ün vezirlik sürecinin çeşitli başlıklar altında ve bu başlıklara dair verilecek örneklerle incelenmesi neticesinde onun devletin iç işleyişine etkisinin tespitinde ve farklı kesimlerle kurduğu ilişkide saklıdır. Nizâmülmülk, Selçuklu tahtına karşı sıkı bir bağlılık göstermiştir. Bu bağlılığını lüzumu halinde savaş meydanında göğüs göğüse çarpışarak sergilemiş, gerekli olduğunda kıvrak zekâsı ile sorunları devlet için tehlikeli boyuta gelmeden çözmüş, siyasi öngörüsü ile aldığı tedbirler sayesinde devletin büyümesine katkı sağlamıştır. Onun bu sadakati ve samimiyeti, Selçuklu sultanları tarafından karşılık bırakılmamış, Alparslan vezirinin fikirlerine büyük önem verip tercihlerini bu doğrultuda şekillendirirken, aleyhine söylenen sözlerin hiçbirine kulak asmamıştır. Melikşah da, bir anlamda kendisine Selçuklu tahtını veren Nizâmülmülk’e gerekli hürmeti göstererek bütün devlet işlerinin yürütülmesini ona tevdi etmiş ve kendisini bir “baba” gibi gördüğünü ifade etmiştir. İlaveten Selçuklu tarihinde bir ilk olmak üzere Melikşah, Nizâmülmülk’e atabeg (el-emîrü’l-vâlid) unvanını vermiştir. Melikşah, Büyük Selçuklu tahtındaki ilk yıllarını, gençliğin etkisiyle, polo oynayıp, büyük av partileri düzenlemekle geçirmiş ve bundan dolayı devlet içerisinde bütün güç Nizâmülmülk’ün eline geçmiştir. Ortaya çıkan bu durum da “ülke resmen ve ismen sultanın olmakla birlikte gerçekte ‘Nizam’ına kavuştu.” ifadesiyle açıklanmıştır. Ayrıca Melikşah’ın saltanatı döneminde elde edilen askerî, siyasî ve ekonomik başarılar Nizâmülmülk’ün yeteneği ve devlet işlerinde attığı adımlara bağlanmıştır. Nizâmülmülk, hanedan ile kurduğu ilişkinin yanı sıra devlet kademesinde görev alan farklı zümrelerle de güven üzerine dayalı yakın bir ilişki biçimi geliştirmiştir. Örneğin, Nizâmülmülk’ün katıldığı askerî seferlerde bir nefer gibi askerlerin içerisinde savaşa katılması ordu içerisinde kendisine saygı duyulmasına yol açmıştır. Ayrıca, Melikşah ile Kirman Hâkimi Kavurd Bey arasındaki taht mücadelesinde Melikşah’ın safında yer almakla birlikte Kavurd Bey’i destekleyen bazı isimlerin yazdıkları destek mektuplarının ortaya çıkmasına engel olarak hem emirlerin korkularını yatıştırırmış hem de itibarını artırmıştır. Nizâmülmülk’ün yakın ilişki içerisinde olduğu bir diğer grup ilmiye sınıfı olmuştur. Bilge vezir, Tuğrul Bey döneminde Amidülmülk Kündürî tarafından takibata uğrayan ve baskılara maruz kalan ilim adamlarının yurtlarına dönebilmelerine imkân sağlamıştır. Bu ilim adamları da yurtlarına dönüşlerini sağlayan isme zihinlerinde ve gönüllerinde her zaman özel bir yer ayırmışlardır. Birçok âlimin çalışmalarını Nizâmülmülk’e ithaf etmesi, diğer saiklerle birlikte, bunun bir göstergesidir. Nizâmülmülk bir adım daha atarak, Sultan Alparslan ve Melikşah’ın müsaadeleriyle, bu ilim adamları için hâkim olunan coğrafyanın her tarafında ilimle iştigal edebilecekleri medreseler inşa etmiştir. Nizâmülmülk’ün adına nispetle Nizamiye Medreseleri olarak isimlendirilen bu medreselerde hem eğitim-öğretim kadrosuna hem de öğrenim süresi boyunca ve de mezun olduktan sonra öğrencilere sunulan imkânlar, insanların medreselere olan ilgisini arttırıyordu. Medreseler eliyle bir taraftan önceki dönemde yerlerinden edilen ve baskıya maruz kalan ilim adamlarına bir borç ödenip iade-i itibar sağlanırken diğer taraftan da Büyük Selçuklu Devleti’nin idari ve adli sisteminin ihtiyaç duyduğu yetişmiş insan gücü inşa edilmiştir. Nizâmülmülk, toplum lehine attığı adımlar ve sorunların çözümüne verdiği önem ile halkın desteğini sağlamıştır. Öyle ki insanların hayatları boyunca ona minnettar kaldığı vurgulanmıştır. Nizâmülmülk halkın sorunlarının çözümüne önem göstermiş ve onlarla yakından ilgilenmiştir. Nizâmülmülk’ün verdiği güven duygusu halkın hoşuna gitmiş ve toplum içerisinde kabul görmesine vesile olmuştur. Nizâmülmülk’ün bir diğer hasleti de fakirlere sofrasını açmasıdır. Böylece onlarla diyalog kurmuş ve gönüllerini kazanmıştır. Her yönüyle eksiksiz bir devlet adamı olan Nizâmülmülk, toplumun her türlü ihtiyacının çözümünü düşünmüş ve bu yönde adımlar atmıştır. Nizâmülmülk’ün toplumun her kesimi ile kurduğu samimi ve yakın ilişki o kadar büyük bir takdir ve beğeni toplamıştır ki bu durum Nizâmülmülk’ün toplum nezdinde sultan itibarı görmesine sebep olmuştur. İlaveten Selçuklu coğrafyasının her yerinden ve toplumun her kesiminden insanın kendisine yönelmesi hasebiyle Kâbe’ye benzetilmiştir. Nizâmülmülk, devlet kademesinde görev alan aile bireyleri, ilişki içerisinde olduğu âlimler, kendi ordusu ve emirleri ile bir güç odağı haline gelmiştir. Bunun sonucunda Nizâmülmülk, 11. yüzyılın son çeyreğinde rakipsiz bir şekilde Büyük Selçuklu siyasetinin en etkin figürü, Selçuklu yönetimini ve politikalarını belirleyen isim ve Selçuklu tarihinin en önemli olaylarında karar mercii olmuş ve sonuçta Selçuklu tarihine damga vurmuştur. İbnü’l-Esîr, Fatımî veziri Bedr el-Cemalî’nin kendisi için kullandığı sayısız lakabı kaydettikten sonra sadece Mısır’a hâkim olan bir devletin veziri bu kadar lakap kullanıyorsa Nizâmülmülk’ün “ilah”lık iddiasında bulunması gerekirdi diyerek hem Selçuklunun azametini hem de Selçuklu devletinde Nizâmülmülk’ün yerini göstermektedir. (shrink)

In this paper, we propose two HIV infection models with specific nonlinear incidence rate by including a class of infected cells in the eclipse phase. The first model is described by ordinary differential equations and generalizes a set of previously existing models and their results. The second model extends our ODE model by taking into account the diffusion of virus. Furthermore, the global stability of both models is investigated by constructing suitable Lyapunov functionals. Finally, we check our theoretical results with (...) numerical simulations. (shrink)

The absence of Islam from recent scholarship on Hegel's account of world religions is puzzling. In the first part of the article, we argue that Hegel's neglect of Islam in his systematic account of religious phenomena is not accidental and that he did not think of Islam as a determinate religion. Its size and believers aside, we suggest that it is not possible to assign any determinacy to Islam as a world-historical phenomenon under Hegel's rubric, because such determinacy that applies (...) to other religions would be in conflict with what Hegel takes to be Islam's emphasis on the negative moment of truth, its revolutionary tendencies, and its lack of any novel conceptual content as a response to Christianity. In the second part of the article, we point out how one could respond to Hegel's characterization of Islam when it is mentioned in relation to other religious traditions. First, we argue that Hegel overemphasizes the significance of Islam qua religion in explaining the history of Muslim peoples. More than that, Hegel does not see that the history of Islamic philosophy and science can be characterized by sublation and that it can be integrated into conceptual developments in the West on these terms. However, our critique of Hegel's Eurocentrism does not remain at this level, for in the third part of the article we argue for the significance of considering the response of Muslim philosophers to Hegel. In particular, we look at the responses by Mohammed al-Khosht and Mahmoud Haider, respectively. We conclude that Hegel's exclusion of Islam from any involvement in the history of the Concept indicates an undialectical commitment on his part and that to this extent being Hegelian today requires that we rectify this oversight. (shrink)

In this paper, a complex non- linear programming problem with the two parts (real and imaginary) is considered. The efficient and proper efficient solutions in terms of optimal solutions of related appropriate scalar optimization problems are characterized. Also, the Kuhn-Tuckers' conditions for efficiency and proper efficiency are derived. This paper is divided into two independently parts: The first provides the relationships between the optimal solutions of a complex single-objective optimization problem and solutions of two related real programming problems. The second (...) part is concerned with the theory of a multi-objective optimization in complex space. (shrink)

At a time when there is increasing need to offer psychotherapeutic approaches which accommodate clients' religious and spiritual beliefs, and acknowledge the potential for healing and growth offered by religious frameworks, this book explores psychology from an Islamic paradigm and demonstrates how Islamic understandings of human nature, the self, and the soul can inform an Islamic psychotherapy. Drawing on a qualitative, grounded theory analysis of interviews with Islamic scholars and clinicians, this unique volume distils complex religious concepts to reconcile Islamic (...) theology with contemporary notions of psychology. Chapters offer nuanced explanations of relevant Islamic tradition and theological sources, consider how this relates to Western notions of psychotherapy and common misconceptions, and draw uniquely on first-hand data to develop a new theory of Islamic psychology. This in turn, informs an innovative and empirically driven model of practice which translates Islamic understandings of human psychology into a clinical framework for Islamic psychotherapy. An outstanding scholarly contribution to the modern and emerging discipline of Islamic psychology, this book makes a pioneering contribution to the integration of the Islamic sciences and clinical mental health practice. It will be a key resource for scholars, researchers, and practicing clinicians with an interest in Islamic psychology and Muslim mental health, as well as religion, spirituality and psychology more broadly. (shrink)

Consanguineous marriage is traditionally common throughout the Eastern Mediterranean region, especially in the mainly Muslim countries. To date, there is little information on consanguinity in Yemen. The aim of this study was to ascertain the rate of consanguineous marriage and average coefficient of inbreeding in Sanaa City by means of a multi-stage random sampling technique. A total of 1050 wives and husbands were interviewed on consanguinity in their households. The total incidence of consanguinity was 44·7% (95% CI 41·7–47·7%) with first-cousin (...) marriages constituting 71·6% of the total consanguineous marriages and 32% of all marriages. Paternal parallel first cousins (Type I) accounted for 49% of first-cousin marriages. The average coefficient of inbreeding (F) was 0·02442. The incidence of consanguinity is relatively high in Yemen with predominantly first-cousin marriage. This might be related to the deeply rooted social and cultural beliefs in the country. (shrink)

Transdisciplinary research knits together knowledge from diverse epistemic communities in addressing social-environmental challenges, such as biodiversity loss, climate crises, food insecurity, and public health. This paper reflects on the roles of philosophy of science in transdisciplinary research while focusing on Indigenous and other subaltern forms of knowledge. We offer a critical assessment of demarcationist approaches in philosophy of science and outline a constructive alternative of transdisciplinary philosophy of science. While a demarcationist focus obscures the complex relations between epistemic communities, transdisciplinary (...) philosophy of science provides resources for meeting epistemic and political challenges of collaborative knowledge production. (shrink)

ObjectivesDepression and anxiety persist in cancer patients, creating an additional burden during treatment and making it more challenging in terms of management and control. Studies on the prevalence of depression and anxiety among cancer patients in the Middle East are limited and include many limitations such as their small sample sizes and restriction to a specific type of cancer in specific clinical settings. This study aimed to describe the prevalence and risk factors of depression and anxiety among cancer patients in (...) the inpatient and outpatient settings.Materials and MethodsA total of 1,011 patients formed the study sample. Patients’ psychological status was assessed using the Hospital Anxiety and Depression Scale, the Patient Health Questionnaire, and the Generalized Anxiety Disorder 7-item scale. The prevalence rate of depressive and anxious symptomatology was estimated by dividing the number of patients who exceeded the borderline score: 10 or more for each subscale of the HADS scale, 15 or more for the GAD-7 scale, and 15 or more in the PHQ-9 by the total number of the patients. Risk factors were identified using logistic regression.ResultsThe prevalence of depressive and anxious symptomatology among all patients was 23.4% and 19.1–19.9%, respectively. Depressive symptomatology was more prevalent across patients who were hospitalized compared with patients in the outpatient setting. Similarly, anxious symptomatology was more prevalent in the inpatient setting. In the inpatient setting, depressive symptomatology was more prevalent among patients with bladder cancer, while severe anxious symptomatology was more prevalent across patients with lung cancer. In the outpatient setting, depressive and anxious symptomatology was more prevalent among breast and prostate cancer patients, respectively. Despite that, around 42.7% and 24.8% of the patients, respectively, reported that they feel anxious and depressed, and only 15.5% of them were using medications to manage their conditions.ConclusionOur study findings demonstrated a higher prevalence of depressive and anxious symptomatology in the inpatient setting and advanced disease stages. In addition, the underutilization of antidepressant therapy was observed. There is a need to consider mental disorders as part of the treatment protocol for cancer patients. Enhanced clinical monitoring and treatment of depression and anxiety of cancer patients are required. (shrink)

This is the first study to examine the relationship between sustainability and soundness in banking as part of an integrated reporting approach. We consider 12 major European banks over the period 2006–2016. To test the relationship, two indexes were constructed, the sustainable performance index, which attempts to measure sustainability, and the banking soundness index, which measures bank soundness. The results show a bidirectional causality between sustainability and banking soundness. More specifically, soundness encourages banks to engage in sustainable development activities, while (...) the implementation of a sustainable development approach has a negative effect on banking soundness. Our research contributes to the literature on this topic in two ways. First, we propose a new method for measuring banking soundness based on a Bayesian approach. This approach allows us to study a large number of criteria and allows us to determine proactively the importance and the contribution of different determinants in achieving soundness. In addition, to the best of our knowledge, this is the first study that attempts to study the relationship between bank soundness and sustainability. (shrink)

Work on essence of Advaita Vedanta philosophy.

ḥeleḳ 1. Be-Sefer ha-Zohar ha-ḳadosh ṿe-Tiḳune ha-Zohar, hashmaṭot ha-Zohar, Zohar ḥadash, Sefer ha-Bahir --.

'Hands Tied' brings together two very different films about hands: Maria Lassnig's Palmistry (1973) and Ayesha Hameed's A Rough History (of the Destruction of Fingerprints) (2016). These works are contextualised and their scope extended further by a roundtable discussion featuring participants Rachel Aumiller, Sam Dolbear, Nadine El-Enany, Amelia Groom, Clio Nicastro, Anja Sunhyun Michaelsen, and M. Ty., who discuss their relation to fate, work, pleasure, touch, and surveillance.

This study provides novel evidence of the impact of corporate social responsibility (CSR) on investment sensitivity to cash flows. We posit that CSR affects investment–cash flow sensitivity (ICFS) through information asymmetry and agency costs, commonly viewed as the two channels through which investment responds to the availability of internal cash flows. We find that CSR performance leads to a decrease in ICFS. We further find that ICFS decreases (increases) when CSR strengths (concerns) increase. Finally, we find that the effect of (...) CSR on ICFS is driven by the areas Community, Diversity, and Human Rights. In sum, the findings of this study stress the relevance of CSR—in particular, of CSR activities that extend beyond compliance behavior and reflect what is desired by society—in reducing market frictions and improving firms’ access to financial capital. (shrink)

Scientists investigating the thermal properties of black holes rely heavily on theoretical and non-empirical tools, such as mathematical derivations, analogue experiments and thought experiments. Although the use of mathematical derivations and analogue experiments in the context of black hole physics has recently received a great deal of attention among philosophers of science, the use of thought experiments (TEs) in that context has been almost completely neglected. In this paper, we will start filling this gap by systematically analyzing the epistemic role (...) of the two TEs that gave birth to black hole thermodynamics, namely Wheeler’s demon and Geroch’s engine. We will argue that the two main epistemic functions of these TEs are to reveal and resolve inconsistencies, in line with El Skaf’s (Probing theoretical statements with thought experiments. Synthese 199:6119–6147, 2021) approach to TEs. We will, then, go beyond El Skaf’s approach by stressing an important difference between the strategies employed to assess the reliability of each epistemic function. (shrink)

Using multisource data and multilevel analysis, we propose that the ethical stance of supervisors influences subordinates’ perceptions of corporate social responsibility which in turn influences subordinates’ trust in the organization resulting in their taking increased personal social responsibility and engagement in organizational citizenship behaviors oriented toward both the organization and other individuals. Using a multilevel model, we assessed the extent to which ethical leadership and CSR at the work unit level impacts subordinates’ behaviors mediated by organizational trust at the individual (...) level. We employed a sample of 71 work unit supervisors and 308 subordinates from five businesses of a conglomerate company located in mainland China. Subordinates were asked to rate supervisory ethical leadership practices, CSR, and their extent of organizational trust. Supervisors were asked to rate the personal social responsibility taking and OCB of their respective subordinates. A multilevel path analysis revealed that ethical leadership has a positive effect on CSR at the work unit level and that CSR has a positive cross-level effect on organizational trust at the individual level, which in turn significantly and positively impacts OCB through the mediating effect of taking personal social responsibility. Results are discussed in the context of China’s manufacturing sector. (shrink)

The question that arises in this article is whether we can find elements of phenomenology in Bernard Lonergan’s Trinitarian theology.With help of other Lonergan scholars, I have discovered that modern thinking plays an important role in the theology and philosophy ofthis Jesuit author. Moreover, the terminology of modern philosophy coexists with the terminology of classical and especially Tomisticthought. This article is interested in the elements that Lonergan takes from the modern philosophy and emphasizes the centrality ofHusserlian phenomenology among the other (...) modern authors used by Lonergan. Following the research of the Jesuit thinker, I speakabout two parallel realities coexisting in his Trinitarian theology. Lonergan tries to realize their synthesis, but at the same time healso recognizes their distinctiveness. The most relevant result of this coexistence is obtained through the replacement of the metaphysical differentiation between the level of substance and the level of the three Persons, so that, instead of having the elements of classical theology, Lonergan predicates at the same time that God subsists as well as the Trinitarian Persons subsist. Through this assertion he emphasizes the identity between God’s existence and the existence of the three divine Persons, and eliminates the classical differentiation that might be closer to the danger of subordinating the three Persons to the one God. (shrink)